بی امکانات‌ترین روستای گردشگری جهان!

در آمریکای جنوبی و در کنار اقیانوس اطلس روستایی دور افتاده و جذاب وجود دارد که با اینکه ابتدایی‌ترین امکانات زندگی را هم ندارد، اما گردشگران زیادی از آن بازدید می‌کنند. این روستا به خاطر داشتن شیر‌های دریایی طرفدران زیادی دارد، اما در آن حتی خبری از برق و آب لوله کشی هم نیست! گردشگرانی که به این روستا می‌روند باید عاشق تماشای حیات وحش باشند، چون با رفتن به روستا باید چند روزی از همه‌ی امکانات زندگی دل بکنند!

روستای کابو پولونیو
در سواحل شرقی کشور اروگوئه، روستای ساحلی کوچکی به اسم کابو پولونیو (Cabo Polonio) جای گرفته است که در گوشه‌ای از آن یک فانوس دریایی بزرگ مشرف به دو جزیره‌ی سنگی قرار گرفته است، جزایری که زیستگاه شیر‌های ردیایی اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته عجیب درباره‌ی این روستا این است که فانوس دریایی تنها بنای کل این روستاست که به شبکه برق وصل است. هیچ کدام از صد‌ها خانه‌ای که در این روستا هستند برق، آب لوله کشی و یا سیستم فاضلاب ندارند. فقط چند تا از خانه‌ها و شرکت‌ها ژنراتور و پانل‌های خورشیدی دارند و یا برای روشنایی خانه هایشان از نیروی باد استفاده می‌کنند، اما بیشتر مردم روستا بدون برق هستند. اما مشکل فقط برق نیست، روستا آب لوله کشی هم ندارد و آب شیرین از چاه یا جمع آوری آب باران به دست می‌آید.

کابو پولونیو در احاطه تپه‌های شنی است و به خاطر موقعیت جغرافیایی خاصش از دیگر نقاط کشور ایزوله شده و دور افتاده است. این روستا در ۷ کیلومتری بزرگراه اصلی قرار گرفته، اما هیچ جاده‌ای به سمت روستای کابو پولونیو وجود ندارد و تنها راه رسیدن به آن پیاده روی در امتداد مسیر شنی و یا استفاده از اتومبیل‌های بزرگ است با این حال روستای کابو پولونیو گردشگران زیادی دارد، کسانی که رنج راه و نبود امکانات را به جان می‌خرند تا شیر‌های دریایی این روستا را از نزدیک ببینند.

روستای کابو پولونیو، روستااقیانوسی کابو پولونیو در اروگوئه، دیدنی‌های اروگوئه روستای کابو پولونیو در اروگوئه

مهمترین جاذبه‌ی این روستا ساحل اقیانوس اطلس، حفاظتگاه طبیعی شیر‌های دریایی و تعدادی تپه‌ی شنی متحرک است. دلیل اصلی متحرک بودن این تپه‌های شنی وزش باد‌هایی است که این ماسه‌ها را به سمت تپه‌های شنی می‌آورند. این روستا یکی از بزرگ‌ترین کلونی‌های شیر‌های دریایی در جنوب آمریکا را دارد، حیواناتی که در نواحی شرقی و شمالی روستا هستند و می‌توان از بالای فانوس دریایی به راحتی آن‌ها را تماشا کرد.

البته روستا زیستگاه حیوانات متنوع دیگری هم هست؛ در ماه‌های مهر و آبان نهنگ‌های زیادی در آب‌های آرام به دنبال پناهگاه می‌گردند و گردشگران زیادی را برای تماشا به این روستا می‌کشانند. این روستا در ماه‌های سرد اردیبهشت تا شهریور (روستا در نیمکره جنوبی قرار دارد) نسبتا خلوت است و در طول این مدت فقط تعداد کمی از حیات وحش دوستان، دانشمندان در جست و جوی نهنگ و شیر دریایی و تعدادی ماهیگیر در این روستا پیدا می‌شوند.

روستای کابو پولونیو، روستای کابو پولونیو در اروگوئه، دیدنی‌های اروگوئه

جاذبه‌های گردشگری اروگوئه.

اما در اوج گرمای تابستان و در ماه ژانویه، این روستای ساحلی آرام تبدیل به یکی از محبوب‌ترین مکان‌های گردشگری اروگوئه می‌شود. به خاطر موقعیت عالی، این روستا تبدیل به یکی از مقاصد محبوب تابستانی در میان ماجراجویان آرژانتین و برزیل شده است. با هجوم گردشگران، هاستل‌ها و رستوران‌های زیادی در روستا ساخته شده، اما خیلی از گردشگران ترجیح می‌دهند که در خانه‌های روستایی اقامت کنند و در چند روزی که در روستا هستند از خانه‌های روستایی استفاده می‌کنند.

امروز یک سرویس موبایل و سرویس اینترنت در روستا برپا شده، اما روستای کابو پولونیو همچنان خارج از شبکه هستند. اگر پاور بانک نداشته باشید تنها جایی که می‌توانید گوشی موبایل خود را در آن شارژ کنید فروشگاه اصلی شهر است که آن هم تنها در زمانی امکان پذیر است که ژنراتور فعال باشد. در هنگام شب برای روشنایی از نور شمع استفاده می‌شود و اگر در هنگام رفتن به این روستا یادتان برود که با خود شمع ببرید باید کل شب را در تاریکی سر کنید! ساکنان این روستا همیشه به نبود برق در روستا معترض هستند.

روستای کابو پولونیو، جاذبه‌های گردشگری اروگوئه، دیدنی‌های اروگوئه

مکان‌های دیدنی اروگوئه.

اما کابو پولونبو (Cabo Polonio) فرصتی منحصربفرد برای گردشگران است تا از زندگی مدرن فرار کنند. ابن روستا یکی از مکان‌های جذاب دنیاست که هر گردشگری را راضی می‌کند. در پشت فانوس دریایی نمادین، دومین کلونی بزرگ شیر‌های دریایی زندگی می‌کنند که در آنجا گردشگران زیادی ساعت‌ها مشغول تماشای این حیوانات می‌شوند. با وجود اینکه این روستا هیچ امکاناتی ندارد، اما چشم اندازهایش نفسگیر است.

اینجا زیستگاه حیات وحشی است که باور نمی‌کنید در این نقطه از آمریکای جنوبی یک چنین حیواناتی وجود داشته باشند. دور افتاده بودن این روستا یکی از مهمترین دلایل بکر بودنش است و باعث شده تا این روستا تبدیل به بهشت ماجراجویان شود.

منبع: eligasht.com

منبع: پارسینه

کلیدواژه: گردشگری آمریکا آمریکا جنوبی اقیانوس اطلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۱۶۵۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فارسیان، پلکانی به بلندای تاریخ

ایسنا/گلستان فارسیان روستایی زیبا و تاریخی با معماری کم‌نظیر و پلکانی دراستان گلستان است که کوه‌های بلند، همچون مادری مهربان آن را در آغوش گرفته و از گزند زمان محفوظ داشته است.

روستای فارسیان برخلاف بعضی دیگر از روستاهای معروف شمال کشور، اسم و رسم چندانی پیدا نکرده و همین موضوع باعث شده تا جذابیت‌های آن بکرتر و تازه‌تر از روستاهای دیگر منطقه باشد. به لحاظ زیبایی می‌توان این روستا را با روستای ماسوله مقایسه کرد با این تفاوت که فارسیان خلوت‌تر است و فضایی دنج و دوست‌داشتنی در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.

 این روستا دقیقاً در ۲۲کیلومتری قسمت شرقی گالیکش قرار دارد و به همین دلیل نیز گاهی به آن روستای فارسیان گالیکش گفته می‌شود. اولین چیزی که در بازدید از این روستا به چشم شما می‌خورد، معماری پلکانی خانه‌های این روستاست. البته دلیل پلکانی بودن این روستا، قرارگرفتن آن در دامنه‌های شمالی البرز است. همسایگی این کوه‌ها با پارک ملی گلستان باعث شده تا دامنه کوه‌های البرز از این جنگل بی‌نصیب نماند و از درختان افرا و بلوط پوشیده باشد.

به لطف چنین نعمتی، اهالی این روستا در مکانی زندگی می‌کنند که اطراف آن را کوه‌های سربه‌فلک‌کشیده‌ای فرا گرفته و دامنه این کوه‌ها به برکت درختان، جاذبه‌ای خاص و دیدنی پیدا کرده است. روستاهای «کیارام» و «فرنگ» را می‌توان از روستاهای همسایه فارسیان نام برد که این روستاها نیز جذابیت‌های بصری زیادی دارند.

معماری پلکانی و آب و هوای مطبوع فارسیان

درنتیجه کوه‌های سربه‌فلک کشیده‌ای با دامنه‌های سرسبزی که این روستا را در آغوش گرفته‌اند، آب‌وهوای این روستا کوهستانی و معتدل است و تابستان‌های بسیار خنکی دارد. به همین دلیل فارسیان به منطقه‌ای ایده‌آل برای مسافران و عشایر کوچ‌نشین در فصل تابستان تبدیل شده است. این روستا مسیری خوش آب‌وهوا دارد و همجواری این روستا با جنگل ابر باعث شده تا گردنه‌های زیبا و مناظرییلاقی چشم‌نوازی پیش‌روی گردشگران قرار بگیرد.

از آب‌وهوای پاک و دل‌انگیز این روستا که بگذریم به معماری زیبا و خاص آن می‌رسیم که باعث شده تا این روستا به لحاظ زیباشناختی نیز جاذبه‌ای خاص و فراموش‌نشدنی برای گردشگران داشته باشد. جاذبه‌ای که از آن صحبت می‌کنیم درواقع معماری پلکانی برخی از منازل این روستا است. در اینجا نیز مثل سایر روستاهای پلکانی ایران گویا خبری از حیاط مستقل در این خانه‌های روستا نیست و سقف هر خانه، کاربرد حیاط خانه همسایه منزل جلویی را دارد.

تپه «قنبر آباد» و آبشار «کبوتر خانه»

روستای فارسیان در دل طبیعت قرار دارد و به هر طرف که نگاه کنید، جلوه‌ای از هنرنمایی مادر طبیعت در پیش‌روی شما قرار می‌گیرد. از یک طرف کوه‌های سربه‌فلک‌کشیده پیش‌روی شما قد کشیده و از طرف دیگر جنگل‌های سرسبز صف کشیده‌اند. در اطراف این روستا چشمه‌های بی‌شماری است که از دل زمین می‌جوشد و آبی زلال و گوارا به شالیزارهای منطقه هدیه می‌کند.

تپه «قنبرآباد» فاصله چندانی با روستا ندارد. پس از بازدید از این تپه، راه آبشار «کبوتر خانه» را در پیش بگیرید و لحظاتی خاطره‌انگیز را در کنار این آبشار پنج طبقه تجربه کنید. در میان این روستا رودخانه‌ای با آبی گوارا جریان دارد که آب ۲۵ چشمه به داخل آن می ریزد.

دشت فارسیان و  اسب‌های رام نشدنی

روستای فارسیان، بهشت علاقه‌مندان به طبیعت است. در کنار مناظر طبیعی که پیش‌روی گردشگران قرار می‌دهد، دشتی سرسبز در اطراف این روستا وجود دارد که اسب‌های وحشی در آن آزادانه می‌تازند. بی‌شک یکه‌سواران علاقه‌مند اسب و سوارکاری، مات و مبهوت این منظره دیدنی می‌شوند. این دشت نزدیک به ۷ کیلومتر از این روستا فاصله دارد و در مسیر رسیدن به این دشت با راهی ناهموار طرف هستید که خودروهای معمولی از آن عبور نمی‌کنند. در نتیجه باید پاشنه کفش‌های خود را بالا بکشید و با پای پیاده مسیر دشت را در پیش بگیرید.

غذاهای محلی فارسیان

 یکی از بامزه‌ترین لذت‌های سفر خوردن خوراکی‌های محلی است. خوشبختانه در این زمینه نیز اهالی فارسیان هنر خود را نشان داده‌اند و خوراکی‌های خوشمزه این خطه زبانزد خاص و عام است. حتماً خوراکی‌های خوشمزه‌ای مانند «اشکنه کشک»، «آش شله»، «حلیم»، «چنگالی»، «اشکنه گوجه»، «آش خمیر» و «خورشت گوجه‌ریز» را امتحان کنید. طعم لذیذ این خوراکی‌ها برای همیشه زیر دندان شما باقی بماند.

معماری بی‌نظیر فارسیان 

ظرافت‌های معماری این روستا نسبت‌ به روستاهای همجوار زبانزد خاص و عام است. به رغم اینکه جمعیت چندانی ندارد، در بسیاری از کوچه‌های روستا یک تنور ایجاد شده تا اهالی برای تهیه نان راه زیادی را در کوچه و پس‌کوچه‌های روستا طی نکنند. مسئولیت نگهداری این تنورها در میان اهالی هر محله تقسیم شده و هر روز یکی از همسایه‌ها به تنور رسیدگی می‌کند. جالب است بدانید در کنار معماری پلکانی برای خانه‌های روستا، مقدار زیادی از کوچه‌ها نیز سقف دارند. بالای این کوچه‌ها یکی از اهالی زندگی می‌کند و پایین آن در اختیار همه مردم روستاست. در زبان محلی به این راهروها، «سابات» می‌گویند. ساخت این «سابات‌ها» داستان خاص خودش را دارد.

در واقع می‌شود گفت این تونل‌ها، پناهگاه امنی برای رفت و آمد در روزهای بارانی است. البته از قرار معلوم سال‌ها پیش که در این روستا خبری از آب لوله‌کشی نبود، دخترکانی که آب از چشمه می‌آوردند، برای گذر از میان قسمت‌های مختلف روستا به چشمه از این «سابات‌ها» عبور می‌کردند. به همین دلیل نیز در قسمت‌هایی از این مسیرها، مکانی با نام «دخترنشین» قرار دارد. این مکان برای نشستن و استراحت دخترکانی است که ظرف سنگین آب را حمل می‌کردند. هرچند این روزها خبری از آوردن آب از چشمه در این روستا نیست؛ اما باز هم بعدازظهر که فرا می‌رسد زنان و دختران روستا به همراه کودکان در مکان این «دخترنشین‌ها» دور هم جمع می‌شوند و خستگی در می‌کنند.

صنایع دستی روستای فارسیان گلستان

موسیقی جایگاه ویژه‌ای در روستای فارسیان دارد. سازهای مورد استفاده در روستا شامل نی، دوتار شمال خراسان، سرنا و تنبک است. علاوه بر کاربرد در زندگی روزمره، سرنا و تنبک در مراسم عروسی و نی در مراسمات عزاداری هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. از هنرهای سنتی و صنایع دستی روستا هم می‌توان به پرده گل‌دوزی، چادر شب‌بافی و دوخت لباس‌های کرباس اشاره کرد. نان محلی، شال و چادر شب، نوعی حوله از جنس ابریشم مصنوعی، انواع خشکبار و ترشیجات از جمله سوغاتی‌هایی است که در این روستا یافت می‌شوند. گفتنی است فارسیان برنج خوب و مرغوبی هم دارد که با آب چشمه کشت می‌شود، ولی کاشت و برداشت آن دیر انجام می‌گیرد.

آداب و رسوم روستای فارسیان گلستان

چنان‌که گفتیم در گذشته‌های دور اقوامی از عشایر استان فارس و سبزوار بـه این روستا مهاجرت کردند و زبان‌های فارسی و ترکی قزلباش را به این روستا آوردند. پس از گذشت حدود هزاران سال، اهالی روستا همچنان به اصالت خود پایبند بوده و هنوز هم به زبان ترکی (قزلباش) با هم صحبت می‌کنند. ساکنین روستا، فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود را دارند.  اهالی روستا را بازماندگان طایفه‌هـایی تشـکیل مـی‌دهنـد کـه درحال حاضر به لحاظ ساختار اجتماعی از میان رفتـه و در چـارچوب خـانواده‌هـایی مانند محمودی‌ها، گیلکی‌ها، تنگلی‌ها و رمدان لرهـا در جـای‌جـای روستا سکونت دارند.

آیین‌های زیادی در روستا وجود دارد که بیشتر آنها مربوط به نوروز و آغاز سال نو هستند. تخم‌مرغ زنی یک بازی محلی است که از دو ماه مانده به عید در معابر اصلی روستا برگزار می‌شود. مراسم خاله‌خاله هم مربوط به ۱۰ روز پایانی سال است و طی آن کودکان با شعرخوانی در کوچه‌ها از بزرگترها هدیه می‌گیرند. کشتی‌گیری مردان روستا در معابر اصلی، تاب‌بازی و آوازخوانی دختران و نواختن موسیقی‌های محلی هم از دیگر آیین‌های نوروزی روستای فارسیان‌اند. از جمله مراسمات نمایشی در روستا هم می‌توان به خروس جنگی و گاوبازی که مبارزه‌ی دو گاو با شاخ‌های تیز است اشاره کرد.

انتهای پیام